جاوااسکریپت توسط برندن ایش از شرکت NetScape در سال 1995 ساخته شد. در ابتدا به عنوان یک زبان اسکریپتنویسی در کنار جاوا (که برای موارد پیچیده تر در طراحی وب در نظر گرفته میشد) مورد استفاده بود، ولی در پی نفوذ بسیار گسترده آن در وب و همچنین پشتیبانی پیش-ساخته آن در مرورگر ها، امروزه به مراتب بیشتر از جاوا در برنامه نویسی سمت-کاربر در وب به کار برده میشود.
با این حال جاوااسکریپت فقط محدود به مرورگر های وب نمیشود. Node.js پروژه ایست که یک نسخه ی مستقل از اجراکننده ی موتور جاوااسکریپت V8 از گوگل کروم را در اختیار قرار میده که هر روزه درحال محبوب تر شدن نیز هست.
</p>
<pdir='rtl'>
قدر دان نظرات سازنده شما هستم! شما میتوانید از طریق زیر با من تماس بگیرید:
</p>
[@adambrenecki](https://twitter.com/adambrenecki), or
<pdir='rtl'>عملگر && و || به ترتیب "و" و "یا" ی منطقی هستند.</p>
```js
if (house.size == "big" && house.colour == "blue"){
house.contains = "bear";
}
if (colour == "red" || colour == "blue"){
// colour is either red or blue
}
```
<pdir='rtl'>از || همچنین میتوان برای تعیین مقدار پیشفرض استفاده کرد.</p>
```js
var name = otherName || "default";
```
<h2dir='rtl'>4. توابع و مفاهیم گستره و بستار</h2>
<pdir='rtl'>توابع در جاوااسکریپت با استفاده از کلیدواژه ی function تعریف میشوند.</p>
```js
function myFunction(thing){
return thing.toUpperCase();
}
myFunction("foo"); // = "FOO"
```
<pdir='rtl'>توابع در جاوااسکریپت نوعی شئ پایه محسوب میشوند، بنابر این می توانید آنها را به اشیاء مختلف</p>
<pdir='rtl'>اضافه کنید و یا به عنوان پارامتر به توابع دیگر ارسال کنید.</p>
<pdir='rtl'>- برای مثال وقتی که با یک رویداد کار میکنید.</p>
```js
function myFunction(){
// this code will be called in 5 seconds' time
}
setTimeout(myFunction, 5000);
```
<pdir='rtl'>توجه کنید که setTimeout تابعی تعریف شده در جاوااسکریپت نیست، ولی مرورگر ها و node.js از آن پشتیبانی میکنند.</p>
<pdir='rtl'>توابع نیازی به داشتن اسم ندارند. برای مثال وقتی تابعی را به تابعی دیگر ارسال میکنید</p>
<pdir='rtl'>میتوانید آنرا به صورت بینام تعریف کنید.</p>
```js
setTimeout(function(){
// this code will be called in 5 seconds' time
}, 5000);
```
<pdir='rtl'>توابع دارای محدوده ی متغیر های خود هستند.</p>
<pdir='rtl'>بر خلاف دیگر ساختار ها - مانند if</p>
```js
if (true){
var i = 5;
}
i; // = 5 - not undefined as you'd expect in a block-scoped language
```
<pdir='rtl'>به همین دلیل الگوی خاصی به نام "تابعی که بلافاصله صدا زده میشود" پدید آمده </p>
<pdir='rtl'>تا از اضافه شدن متغیر های قسمتی از برنامه به گستره ی کلی برنامه جلوگیری شود.</p>
```js
(function(){
var temporary = 5;
// We can access the global scope by assiging to the 'global object', which
// in a web browser is always 'window'. The global object may have a
// different name in non-browser environments such as Node.js.
window.permanent = 10;
})();
temporary; // raises ReferenceError
permanent; // = 10
```
<pdir='rtl'>یکی از برترین ویژگی های جاوااسکریپت مفهومی با نام بستار است</p>
<pdir='rtl'>بدین شکل که اگر تابعی درون تابع دیگری تعریف شود، تابع درونی به تمام متغیر های تابع خارجی دسترسی</p>
<pdir='rtl'>خواهد داشت، حتی بعد از اینکه تابع خارجی به اتمام رسیده باشد.</p>
```js
function sayHelloInFiveSeconds(name){
var prompt = "Hello, " + name + "!";
function inner(){
alert(prompt);
}
setTimeout(inner, 5000);
// setTimeout is asynchronous, so the sayHelloInFiveSeconds function will
// exit immediately, and setTimeout will call inner afterwards. However,
// because inner is "closed over" sayHelloInFiveSeconds, inner still has
// access to the 'prompt' variable when it is finally called.
}
sayHelloInFiveSeconds("Adam"); // will open a popup with "Hello, Adam!" in 5s
```
<h2dir='rtl'>5. دیگر اشیاء، سازنده ها و پیشنمونه ها</h2>
<pdir='rtl'>اشیاء میتوانند تابع داشته باشند.</p>
```js
var myObj = {
myFunc: function(){
return "Hello world!";
}
};
myObj.myFunc(); // = "Hello world!"
```
<pdir='rtl'>وقتی تابع یک شی صدا زده می شود، تابع میتواند به سایر مقادیر درون آن شی </p>
<pdir='rtl'>از طریق کلید واژه ی this دسترسی داشته باشد.</p>
```js
myObj = {
myString: "Hello world!",
myFunc: function(){
return this.myString;
}
};
myObj.myFunc(); // = "Hello world!"
```
<pdir='rtl'>اینکه مقدار this چه باشد بستگی به این دارد که تابع چگونه صدا زده شود</p>
<pdir='rtl'>نه اینکه تابع کجا تعریف شده است.</p>
<pdir='rtl'>بنابر این تابع بالا اگر بدین شکل صدا زده شود کار نخواهد کرد</p>
```js
var myFunc = myObj.myFunc;
myFunc(); // = undefined
```
<pdir='rtl'>به همین شکل، تابعی که در جای دیگر تعریف شده را میتوانید به یک شی الحاق کنید</p>
<pdir='rtl'>و بدین ترتیب تابع میتواند به مقادیر درون شی از طریق this دسترسی پیدا کند.</p>
```js
var myOtherFunc = function(){
return this.myString.toUpperCase();
}
myObj.myOtherFunc = myOtherFunc;
myObj.myOtherFunc(); // = "HELLO WORLD!"
```
<pdir='rtl'>اگر تابعی با کلید new صدا زده شوند، شی جدیدی ایجاد شده و تابع در گستره ی آن صدا زده میشود.</p>
<pdir='rtl'>توابعی که بدین شکل صدا زده شوند در واقع نقش سازنده را ایفا می کنند.</p>
```js
var MyConstructor = function(){
this.myNumber = 5;
}
myNewObj = new MyConstructor(); // = {myNumber: 5}
myNewObj.myNumber; // = 5
```
<pdir='rtl'>تمامی اشیاء در جاوااسکریپت دارای یک پیش نمونه هستند</p>
<pdir='rtl'>به شکلی که اگر تابع صدا زده شده بر روی شی مستقیما روی آن تعریف نشده باشد</p>
<pdir='rtl'>اجرا کننده ی برنامه در لیست پیش نمونه به دنبال آن تابع خواهد گشت</p>
<pdir='rtl'>برخی اجرا کننده های جاوااسکریپت به شما اجازه ی دسترسی به پیش نمونه های یک شی را از</p>
<pdir='rtl'>طریق عضو جادویی __proto__ میدهند.</p>
<pdir='rtl'>هرچند این به شناخت پیش نمونه ها کمک میکند ولی در حیطه ی جاوااسکریپت استاندارد قرار نمیگیرد.</p>
<pdir='rtl'>در ادامه شکل استاندارد پیش نمونه ها مورد بررسی قرار میگیرند.</p>
```js
var myObj = {
myString: "Hello world!",
};
var myPrototype = {
meaningOfLife: 42,
myFunc: function(){
return this.myString.toLowerCase()
}
};
myObj.__proto__ = myPrototype;
myObj.meaningOfLife; // = 42
```
<pdir='rtl'>این موضوع در مورد توابع نیز صدق میکند.</p>
```js
myObj.myFunc(); // = "hello world!"
```
<pdir='rtl'>اگر عضو مورد نظر در پیش نمونه ی شی یافت نشود، پیش نمونه ی پیش نمونه جستجو شده و الی آخر</p>
```js
myPrototype.__proto__ = {
myBoolean: true
};
myObj.myBoolean; // = true
```
<pdir='rtl'>توجه داشته باشید که پیش نمونه ها کپی نمی شوند و هر شی جدید به پیش نمونه موجود اشاره میکند</p>
<pdir='rtl'>بدین ترتیب اگر تابعی به پیش نمونه اضافه شود تمامی اشیاء میتوانند به آن دسترسی پیدا کنند.</p>
```js
myPrototype.meaningOfLife = 43;
myObj.meaningOfLife; // = 43
```
<pdir='rtl'>پیش تر اشاره شد که __proto__ راه استانداردی برای دسترسی به پیش نمونه نیست و هیچ استانداردی نیز برای دسترسی به پیش نمونه ی یک شی موجود پیش بینی نشده است</p>
<pdir='rtl'>ولی دو راه برای ارائه پیش نمونه برای اشیاء جدید وجود دارد.</p>
<pdir='rtl'>اولی وقتیست که از تابع Object.create استفاده میشود - که اخیرا به زبان اضافه شده است و بنابراین بر روی همه ی پیاده سازی های آن وجود ندارد.</p>
```js
var myObj = Object.create(myPrototype);
myObj.meaningOfLife; // = 43
```
<pdir='rtl'>راه دوم - که همه جا قابل استفاده است - مربوط به سازنده ها می شود.</p>
<pdir='rtl'>سازنده ها دارای عضوی با نام prototype هستند. این پیش نمونه ی خود سازنده نیست</p>
<pdir='rtl'>بلکه پیش نمونه ایست که به تمامی اشیاء ساخته شده توسط این سازنده الحاق میشود.</p>
```js
MyConstructor.prototype = {
myNumber: 5,
getMyNumber: function(){
return this.myNumber;
}
};
var myNewObj2 = new MyConstructor();
myNewObj2.getMyNumber(); // = 5
myNewObj2.myNumber = 6
myNewObj2.getMyNumber(); // = 6
```
<pdir='rtl'>رشته ها و سایر سازنده های پیش ساخته ی زبان نیز دارای این ویژگی هستند.</p>
```js
var myNumber = 12;
var myNumberObj = new Number(12);
myNumber == myNumberObj; // = true
```
<pdir='rtl'>به جز این که این سازنده ها دقیقا مانند سازنده های دیگر نیستند.</p>