diff --git a/th-th/pascal.th.html.markdown b/th-th/pascal.th.html.markdown index e1c5b702..f5f174d0 100644 --- a/th-th/pascal.th.html.markdown +++ b/th-th/pascal.th.html.markdown @@ -1,14 +1,15 @@ ---- +--- language: Pascal filename: learnpascal.pas contributors: - ["Ganesha Danu", "http://github.com/blinfoldking"] - ["Keith Miyake", "https://github.com/kaymmm"] +translators: - ["Worajedt Sitthidumrong", "https://github.com/Jedt3D"] -lang: th-th +language: th-th --- ->Pascal (ปาสกาล) เป็นภาษาโปรแกรมมิ่งทั้งแบบ imperative และ procedural ที่ออกแบบโดย Niklaus Wirth (นิเคล้า เวิร์ท) เมื่อปี 1968-69 และเผยแพร่ตอน 1970 โดยเน้นให้เป็นภาษาที่เล็ก มีประสิทธิภาพ เพื่อเสริมการเขียนโปรแกรมที่มีแนวปฏิบัติที่ดีด้วยการใช้โครงสร้างของตัวภาษา และโครงสร้างข้อมูลมากำกับ ชื่อของภาษานี้ตั้งเป็นเกียรติให้กับนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส, นักปรัชญา และนักฟิสิกส์ ชื่อ Blaise Pascal (เบลส ปาสกาล) ข้อมูลจาก : [วิกิพีเดีย][1] +> Pascal (ปาสกาล) เป็นภาษาโปรแกรมมิ่งทั้งแบบ imperative และ procedural ที่ออกแบบโดย Niklaus Wirth (นิเคล้า เวิร์ท) เมื่อปี 1968-69 และเผยแพร่ตอน 1970 โดยเน้นให้เป็นภาษาที่เล็ก มีประสิทธิภาพ เพื่อเสริมการเขียนโปรแกรมที่มีแนวปฏิบัติที่ดีด้วยการใช้โครงสร้างของตัวภาษา และโครงสร้างข้อมูลมากำกับ ชื่อของภาษานี้ตั้งเป็นเกียรติให้กับนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส, นักปรัชญา และนักฟิสิกส์ ชื่อ Blaise Pascal (เบลส ปาสกาล) ข้อมูลจาก : [วิกิพีเดีย][1] การคอมไพล์และรันโค้ดภาษาปาสกาลนี้ สามารถใช้ปาสกาลคอมไพลเลอร์ฟรีชื่อ Free Pascal ได้ โดย [ดาวน์โหลดที่นี่][2] @@ -37,7 +38,8 @@ type } var { - ตัวแปร ในภาษาปาสกาล ไม่เหมือนกับภาษาอื่น ๆ เพราะต้องประกาศในบล็อค var ก่อนใช้งานเสมอ + ตัวแปร ในภาษาปาสกาล ไม่เหมือนกับภาษาอื่น ๆ + เพราะต้องประกาศในบล็อค var ก่อนใช้งานเสมอ } //มาถึงส่วนโปรแกรมหลัก หรือ main fucntion นั่นเอง @@ -65,7 +67,7 @@ var var a,b : integer; ``` -โค้ดตัวอย่างนี้เป็นโปรแกรม Learn_More ที่เป็นโครงสร้างโปรแกรมง่าย ๆ ที่จบสมบูรณ์หนึ่งโปรแกรม มีบล็อค program, const, type, main (Begin..End.) +โค้ดตัวอย่างนี้เป็นโปรแกรม Learn\_More ที่เป็นโครงสร้างโปรแกรมง่าย ๆ ที่จบสมบูรณ์หนึ่งโปรแกรม มีบล็อค program, const, type, main (Begin..End.) ```pascal program Learn_More; @@ -77,10 +79,11 @@ const // ค่าคงที่ ให้ตั้งชื่อเป็น ตัวพิมพ์ใหญ่ ทั้งหมด ใช้กับชนิดข้อมูลใดๆ ก็ได้ // ค่าคงที่ ก็ตามชื่อเลย กำหนดค่าแล้ว ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ขณะรัน -// การประกาศชนิดข้อมูลของเราเอง : ชนิดของตัวแปรสองแบบนี้ จะนำไปใช้ด้านล่าง +// การประกาศชนิดข้อมูลของเราเอง +// "ชนิด" ของตัวแปรสองแบบนี้ จะนำไปใช้ด้านล่าง type ch_array : array [0..255] of char; - // อะเรย์ เป็นชนิดข้อมูลอีกแบบ ที่มี ความยาว/ช่องเก็บข้อมูล และ ชนิดข้อมูล + // อะเรย์ เป็นชนิดข้อมูลที่มี ความยาว/ช่องเก็บข้อมูล และ ชนิดข้อมูล // โค้ดด้านบน เป็นการประกาศอะเรย์ของตัวอักษา 255 ตัวอักษา // ซึ่งได้ ความยาว/ช่องเก็บข้อมูลในตัวแปรตัวนี้ 256 ช่องที่เป็นข้อความ md_array : array of array of integer; @@ -106,14 +109,14 @@ var // ตัวอักษรเป็นแบบ ASCII 8 bit ดังนั้นจะไม่ใช่ UTF, Unicode str : string; // ตัวแปรสตริงจะเก็บข้อความ หรือ char หลาย ๆ ตัว - // ชนิดข้อมูลนี้ไม่เป็นมาตรฐานภาษาแต่แทบทุกคอมไพเลอร์ปาสกาลก็จะมีให้ + // ชนิดข้อมูลนี้ไม่เป็นมาตรฐานภาษาแต่คอมไพเลอร์ปาสกาลก็มักจะมีให้ // ทั่ว ๆ ไปแล้ว จะเป็นอะเรย์ของ char ความยาวตั้งต้น 255 s : string[50]; // แบบนี้คือ กำหนดความยาว string เอง ให้เก็บ char 50 ตัว // แบบนี้ก็ทำให้ประหยัดหน่วยความจำมากขึ้นนั่นเอง my_str: ch_array; // ชนิดตัวแปร ใช้เป็นชนิดที่เรากำหนดเองก็ได้ อย่างตอนนี้ - // ch_array เป็น "ชนิดข้อมูล" ที่เราสร้างขึ้นมาเอง ด้านบนที่บล็อค type + // ch_array เป็น "ชนิดข้อมูล" ที่เราสร้างขึ้นมาในบล็อค type my_2d : md_array; // ตัวแปรแบบอะเรย์ที่ไม่ประกาศขนาด (dynamically sized array) // ก่อนเอาไปใช้จริงต้องระบุขนาดก่อนใช้เสมอ @@ -126,11 +129,13 @@ var li : longint; // มีช่วงข้อมูล [-2,147,483,648..2,147,483,647] lw : longword; // มีช่วงข้อมูล [0..4,294,967,295] c : cardinal; // ก็คือ longword - i64 : int64; // มีช่วงข้อมูล [-9223372036854775808..9223372036854775807] + i64 : int64; // มีช่วงข้อมูล + // [-9223372036854775808..9223372036854775807] qw : qword; // มีช่วงข้อมูล [0..18,446,744,073,709,551,615] // ชนิดข้อมูลแบบ real เพิ่มเติม - rr : real; // มีช่วงข้อมูลที่ขึ้นกับระบบปฏิบัติการ (เช่นเป็นแบบ 8-bit, 16-bit, ฯลฯ) + rr : real; // มีช่วงข้อมูลที่ขึ้นกับระบบปฏิบัติการ + // (เช่นเป็นแบบ 8-bit, 16-bit, ฯลฯ) rs : single; // มีช่วงข้อมูล [1.5E-45..3.4E38] rd : double; // มีช่วงข้อมูล [5.0E-324 .. 1.7E308] re : extended; // มีช่วงข้อมูล [1.9E-4932..1.1E4932] @@ -157,25 +162,26 @@ Begin bool := true xor true; // bool = false r := 3 / 2; // หารด้วย / จะได้ผลเป็น real เสมอ - r := int; // เรากำหนดค่า integer ให้ตัวแปร real ได้ แต่ทำกลับกันไม่ได้ + r := int; // เรากำหนดค่า integer ให้ตัวแปร real ได้ + // แต่ทำกลับกัน โดยกำหนด real ให้ integer ไม่ได้ c := str[1]; // กำหนดค่าแรกใน array str ให้ตัวแปร c ที่เป็น char str := 'hello' + 'world'; // เรารวม string เข้าด้วยกันด้วย + - my_str[0] := 'a'; // กำหนดค่าให้ string เฉพาะตำแหน่งได้แบบตัวแปรอะเรย์ทั่วไป + my_str[0] := 'a'; // กำหนดค่าให้ string เฉพาะตำแหน่งแบบอะเรย์ทั่วไป setlength(my_2d,10,10); // ปรับขนาดอะเรย์ 2 มิติให้เป็นขนาด 10x10 // โดยตัวแปร my_2d นี้สร้างแล้วด้านบน for c := 0 to 9 do // อะเรย์เริ่มจาก 0 และจบที่ ความยาว-1 - for d := 0 to 9 do // ตัวนับ (counter) จำเป็นต้องประกาศมาก่อนนำมาใช้ตรงนี้ + for d := 0 to 9 do // ตัวนับ (counter) จำเป็นต้องประกาศก่อนใช้ my_2d[c,d] := c * d; - // เรากำหนดอะเรย์หลายมิติได้ด้วยการใช้วงเล็บก้ามปู (square brackets) ชุดเดียว + // กำหนดอะเรย์หลายมิติ ด้วยการใช้วงเล็บก้ามปู (square brackets) End. // จบโปรแกรมบริบูรณ์ ด้วย "." ``` -ด้านล่าง เป็นตัวอย่างการเขียนโปรแกรมปาสกาลชื่อ Functional_Programming +ด้านล่าง เป็นตัวอย่างการเขียนโปรแกรมปาสกาลชื่อ Functional\_Programming ```pascal program Functional_Programming; @@ -200,9 +206,10 @@ Begin End; // จบ ฟังก์ชั่น ด้วย ";" หลัง End ไม่เหมือนกับจบ โปรแกรม ที่จะใช้ "." procedure get_integer(var i : integer; dummy : integer); -{ เรารับ input จากผู้ใช้มาเก็บใน parameter i ที่เป็น integer ที่ตั้งขึ้นในพารามิเตอร์ - โดยใช้ var ประกาศ ทำให้ค่าที่รับเข้ามาจะเปลี่ยนปรับได้จากภายนอกการประกาศพารามิเตอร์นี้ - ส่วน dummy เป็นตัวแปรที่ปรับเปลี่ยนได้ "เฉพาะจากภายในฟังก์ชั่น,โพรซีเยอร์นั้น ๆ } +{ เรารับ input จากผู้ใช้มาเก็บใน parameter i ที่เป็น integer ที่ตั้งขึ้นใน + พารามิเตอร์ โดยใช้ var ประกาศ ทำให้ค่าที่รับเข้ามาจะเปลี่ยนปรับได้จาก + ภายนอกการประกาศพารามิเตอร์นี้ ส่วน dummy เป็นตัวแปรที่ปรับเปลี่ยนได้ + "เฉพาะจากภายในฟังก์ชั่น,โพรซีเยอร์นั้น ๆ } Begin write('Enter an integer: '); readln(i); @@ -217,11 +224,13 @@ Begin get_integer(i, dummy); writeln(i, '! = ', factorial_recursion(i)); // พิมพ์ค่า i! - writeln('dummy = ', dummy); // จะให้ค่าเป็น '3' เสมอ เพราะจะไม่เปลี่ยนเนื่องด้วย - // การประกาศพารามิเตอร์ในโพรซีเยอร์ get_integer ด้านบน + writeln('dummy = ', dummy); // จะให้ค่าเป็น '3' เสมอ + // เพราะจะไม่เปลี่ยนเนื่องด้วย + // การประกาศพารามิเตอร์ใน + // โพรซีเยอร์ get_integer ด้านบน End. ``` -[1]: https://en.wikipedia.org/wiki/Pascal_(programming_language) -[2]: https://www.freepascal.org/ \ No newline at end of file +[1]: https://en.wikipedia.org/wiki/Pascal_(programming_language) +[2]: https://www.freepascal.org/ \ No newline at end of file