| language |
filename |
contributors |
translators |
lang |
| Ruby |
learnruby-pl.rb |
|
|
pl-pl |
# To jest komentarz
=begin
To jest wielolinijkowy komentarz
Nikt ich nie używa
Ty też nie powinieneś
=end
# Przede wszystkim: Wszystko jest obiektem.
# Liczby są obiektami
3.class #=> Fixnum
3.to_s #=> "3"
# Trochę podstawowej arytmetyki
1 + 1 #=> 2
8 - 1 #=> 7
10 * 2 #=> 20
35 / 5 #=> 7
2**5 #=> 32
5 % 3 #=> 2
5 ^ 6 #=> 3
# Arytmetyka jest zastąpeniem składni
# metod wywoływanych na obiektach
1.+(3) #=> 4
10.* 5 #=> 50
# Wartości specjalne są obiektami
nil # To na prawdę jest niczym
true # prawda
false # fałsz
nil.class #=> NilClass
true.class #=> TrueClass
false.class #=> FalseClass
# Równość
1 == 1 #=> true
2 == 1 #=> false
# Nierówność
1 != 1 #=> false
2 != 1 #=> true
# jedyną 'fałszywą' wartością poza false, jest nil
!nil #=> true
!false #=> true
!0 #=> false
# Więcej porównań
1 < 10 #=> true
1 > 10 #=> false
2 <= 2 #=> true
2 >= 2 #=> true
# Operatory logiczne
true && false #=> false
true || false #=> true
!true #=> false
# Istnieją alternatywne wersje operatorów logicznych ze znacznie mniejszym
# pierwszeństwem. Używane są by kontrolować wyrażenia w łańcuchach wyrażeń
# aż jedno z nich wróci true lub false.
# `zrob_cos_innego` wywołaj tylko wtedy gdy `zrob_cos` zakończy się sukcesem.
zrob_cos_innego() and zrob_cos()
# `log_error` wywołaj tylko wtedy gdy `zrob_cos` nie zakończy się sukcesem.
zrob_cos() or log_error()
# Stringi są obiektami
'Jestem stringiem.'.class #=> String
"Ja również jestem stringiem.".class #=> String
wypelnienie = 'użyć interpolacji stringa'
"Potrafię #{wypelnienie} używając podwójnych cudzysłowów."
#=> "Potrafię użyć interpolacji stringa używając podwójnych cudzysłowów."
# Staraj się zapisywać stringi za pomocą apostrof, zamiast cudzysłowów tam, gdzie to możliwe
# Cudzysłowy wykonują dodatkowe wewnętrzne operacje
# Łączenie stringów, ale nie liczb
'hej ' + 'świecie' #=> "hej świecie"
'hej ' + 3 #=> TypeError: can't convert Fixnum into String
'hej ' + 3.to_s #=> "hej 3"
# Łączenie stringów i operatorów
'hej ' * 3 #=> "hej hej hej "
# Dodawanie do stringa
'hej' << ' świecie' #=> "hej świecie"
# wydrukowanie wartości wraz z nową linią na końcu
puts "Drukuję!"
#=> Drukuję!
#=> nil
# wydrukowanie wartości bez nowej linii na końcu
print "Drukuję!"
#=> Drukuję! => nill
# Zmienne
x = 25 #=> 25
x #=> 25
# Zauważ, że przypisanie zwraca przypisywaną wartość
# To znaczy, że możesz wykonać wielokrotne przypisanie:
x = y = 10 #=> 10
x #=> 10
y #=> 10
# Zwyczajowo, używaj notacji nazwa_zmiennej dla nazw zmiennych
nazwa_zmiennej = true
# Używaj opisowych nazw zmiennych
sciezka_do_projektu = '/dobra/nazwa/'
sciezka = '/zla/nazwa/'
# Symbole (są obiektami)
# Symbole są niezmiennymi, wielokrotnie używanymi stałymi reprezentowanymi wewnętrznie jako
# liczby całkowite. Często używane są zamiast stringów w celu wydajniejszego przekazywania danych
:oczekujacy.class #=> Symbol
status = :oczekujacy
status == :oczekujacy #=> true
status == 'oczekujacy' #=> false
status == :zatwierdzony #=> false
# Tablice
# To jest tablica
array = [1, 2, 3, 4, 5] #=> [1, 2, 3, 4, 5]
# Tablice mogą zwierać różne typy danych
[1, 'hej', false] #=> [1, "hej", false]
# Tablice mogę być indeksowane
# Od początku
tablica[0] #=> 1
tablica.first #=> 1
tablica[12] #=> nil
# Podobnie jak przy arytmetyce, dostęp poprzez [zmienna]
# jest tylko czytelniejszą składnią
# dla wywoływania metody [] na obiekcie
tablica.[] 0 #=> 1
tablica.[] 12 #=> nil
# Od końca
tablica[-1] #=> 5
tablica.last #=> 5
# Z początkowym indeksem i długością
tablica[2, 3] #=> [3, 4, 5]
# Odwrotność tablicy
a=[1,2,3]
a.reverse! #=> [3,2,1]
# Lub zakres
array[1..3] #=> [2, 3, 4]
# Dodawanie do tablicy w taki sposób
tablica << 6 #=> [1, 2, 3, 4, 5, 6]
# Lub taki
tablica.push(6) #=> [1, 2, 3, 4, 5, 6]
# Sprawdzanie, czy tablica zawiera element
tablica.include?(1) #=> true
# Hasze są Ruby'owymi podstawowymi słownikami z parami klucz/wartość.
# Hasze są zapisywane za pomocą nawiasów klamrowych
hasz = { 'kolor' => 'zielony', 'numer' => 5 }
hasz.keys #=> ['kolor', 'numer']
# Można szybko sprawdzić zawartość hasza za pomocą kluczy:
hasz['kolor'] #=> 'zielony'
hasz['numer'] #=> 5
# Sprawdzenie wartośći dla nieistniejącego klucza zwraca nil:
hasz['nic tutaj nie ma'] #=> nil
# Od wersji 1.9, Ruby posiada specjalną składnię, gdy używamy symboli jako kluczy:
nowy_hasz = { stan: 3, akcja: true }
nowy_hasz.keys #=> [:stan, :akcja]
# Sprawdzenie istnienia kluczy i wartości w haszu
new_hash.has_key?(:defcon) #=> true
new_hash.has_value?(3) #=> true
# Wskazówka: Zarówno tablice, jak i hasze, są policzalne
# Współdzielą wiele metod takich jak each, map, count, i inne
# Instrukcje warunkowe
if true
'wyrażenie if'
elsif false
'wyrażenie if, opcjonalne'
else
'wyrażenie else, również opcjonalne'
end
for licznik in 1..5
puts "powtórzenie #{licznik}"
end
#=> powtórzenie 1
#=> powtórzenie 2
#=> powtórzenie 3
#=> powtórzenie 4
#=> powtórzenie 5
# JEDNAKŻE, Nikt nie używa pętli for.
# Zamiast tego, powinno się używać metody "each" i podawać jej blok.
# Blok jest kawałkiem kodu, który możesz podać metodzie podobnej do "each".
# Jest analogiczny do wyrażeń lambda, funkcji anonimowych lub zamknięć w innych
# językach programowania.
#
# Metoda "each" danego zakresu, wykonuje blok dla każdego elementu w zakresie.
# Do bloku zostaje przekazany licznik jako parametr.
# Wykonanie metody "each" z przekazaniem bloku wygląda następująco:
(1..5).each do |licznik|
puts "powtórzenie #{licznik}"
end
#=> powtórzenie 1
#=> powtórzenie 2
#=> powtórzenie 3
#=> powtórzenie 4
#=> powtórzenie 5
# Możesz również otoczyć blok nawiasami klamrowymi:
(1..5).each { |licznik| puts "powtórzenie #{licznik}" }
# Zawartość struktur danych również może być powtarzana używając each.
tablica.each do |element|
puts "#{element} jest częścią tablicy"
end
hasz.each do |klucz, wartosc|
puts "#{klucz} jest #{wartosc}"
end
# Jeśli nadal potrzebujesz indeksum, możesz użyć "each_with_index" i zdefiniować
# zmienną odpowiadającą indeksowi
tablica.each_with_index do |element, indeks|
puts "#{element} jest numerem #{indeks} w tablicy"
end
licznik = 1
while licznik <= 5 do
puts "powtórzenie #{licznik}"
licznik += 1
end
#=> powtórzenie 1
#=> powtórzenie 2
#=> powtórzenie 3
#=> powtórzenie 4
#=> powtórzenie 5
# W Ruby istnieje dużo pomocnych funkcji wykonujących pętle,
# na przykład "map", "reduce", "inject" i wiele innych. Map,
# w każdym wywołaniu, pobiera tablicę, na której wykonuję pętlę,
# wykonuje kod zapisany za pomocą bloku i zwraca całkowicie nową tablicę.
tablica = [1,2,3,4,5]
podwojone = tablica.map do |element|
element * 2
end
puts podwojona
#=> [2,4,6,8,10]
puts tablica
#=> [1,2,3,4,5]
ocena = 2
case ocena
when 1
puts 'Dobra robota, masz wolne'
when 2
puts 'Następnym razem będziesz miał więcej szczęścia'
when 3
puts 'Możesz to zrobić lepiej'
when 4
puts 'Przebrnąłeś'
when 5
puts 'Oblałeś!'
else
puts 'Inny system oceniania?'
end
#=> "Następnym razem będziesz miał więcej szczęścia"
# case może również użwać zakresów
ocena = 82
case ocena
when 90..100
puts 'Hurra!'
when 80...90
puts 'Dobra robota'
else
puts 'Oblałeś!'
end
#=> "Dobra robota"
# obsługa błędów:
begin
# kod, który może wywołać wyjątek
raise NoMemoryError, 'Zabrakło pamięci.'
rescue NoMemoryError => zmienna_wyjatku
puts 'Został wywołany NoMemoryError', zmienna_wyjatku
rescue RuntimeError => inna_zmienna_wyjatku
puts 'Teraz został wywołany RuntimeError'
else
puts 'To zostanie uruchomione, jeśli nie wystąpi żaden wyjątek'
ensure
puts 'Ten kod wykona się zawsze'
end
# Funkcje
def podwojenie(x)
x * 2
end
# Funkcje (i wszystkie bloki) zawsze zwracają wartość ostatniego wyrażenia
podwojenie(2) #=> 4
# Okrągłe nawiady są opcjonalne, gdy wynik jest jednoznaczny
podwojenie 3 #=> 6
podwojenie podwojenie 3 #=> 12
def suma(x, y)
x + y
end
# Argumenty metod są oddzielone przecinkami
suma 3, 4 #=> 7
suma suma(3, 4), 5 #=> 12
# yield
# Wszystkie metody mają ukryty, opcjonalny parametr bloku,
# który może być wykonany używając słowa kluczowego 'yield'
def otoczenie
puts '{'
yield
puts '}'
end
otoczenie { puts 'hej świecie' }
# {
# hej świecie
# }
# Możesz przekazać blok do funkcji
# "&" oznacza referencję to przekazanego bloku
def goscie(&blok)
blok.call 'jakis_argument'
end
# Możesz przekazać listę argumentów, które będę przekonwertowane na tablicę
# Do tego służy operator ("*")
def goscie(*tablica)
tablica.each { |gosc| puts gosc }
end
# Definiowanie klas używając słowa kluczowego class
class Czlowiek
# Zmienna klasowa. Jest współdzielona przez wszystkie instancje tej klasy.
@@gatunek = 'H. sapiens'
# Podstawowe inicjalizowanie
def initialize(imie, wiek = 0)
# Przypisanie argumentu do zmiennej danej instancji o nazwie "imie"
@imie = imie
# Jeśli nie podano wieku, zostanie użyta domyślna wartość z listy argumentów.
@wiek = wiek
end
# Podstawowa metoda przypisująca wartość
def imie=(imie)
@imie = imie
end
# Podstawowa metoda pobierająca wartość
def imie
@imie
end
# Powyższa funkcjonalność może być zastąpiona używając metody attr_accessor w taki sposób
attr_accessor :imie
# Metody przypisujące/pobierające mogą być stworzone indywidualnie
attr_reader :imie
attr_writer :imie
# Metody klasowe używają self aby odróżnić się od metody instancji.
# To może być wywołane na klasie, nie na instancji.
def self.powiedz(wiadomosc)
puts wiadomosc
end
def gatunek
@@gatunek
end
end
# Tworzenie instancji klasy
jim = Czlowiek.new('Jim Halpert')
dwight = Czlowiek.new('Dwight K. Schrute')
# Wywołajmy parę metod
jim.gatunek #=> "H. sapiens"
jim.imie #=> "Jim Halpert"
jim.imie = "Jim Halpert II" #=> "Jim Halpert II"
jim.imie #=> "Jim Halpert II"
dwight.gatunek #=> "H. sapiens"
dwight.imie #=> "Dwight K. Schrute"
# Wywołanie metody klasowej
Czlowiek.powiedz('Cześć') #=> "Cześć"
# Zasięg zmiennej jest definiowany poprzez jej nazwę.
# Zmienne, które zaczynają się na $ mają zasięg globalny
$zmienna = "Jestem zmienną globalną"
defined? $zmienna #=> "global-variable"
# Zmienne zczynające się na @ mają zasięg danej instancji
@zmienna = "Jestem zmienną instancji"
defined? @zmienna #=> "instance-variable"
# Zmienne, które zaczynają się na @@ mają zasięg danej klasy
@@zmienna = "Jestem zmienną klasową"
defined? @@zmienna #=> "class variable"
# Zmienne, które zaczynają się na dużą literę, są stałymi
Zmienna = "Jestem stałą"
defined? Zmienna #=> "constant"
# Klasa jest również obiektem w ruby. Może więc mieć zmienne instancji.
# Zmienna klasowa może być współdzielona między klasą i jej potomstwem.
# podstawowa klasa
class Czlowiek
@@cokolwiek = 0
def self.cokolwiek
@@cokolwiek
end
def self.cokolwiek=(wartosc)
@@cokolwiek = wartosc
end
end
# klasa pochodna
class Pracownik < Czlowiek
end
Czlowiek.cokolwiek # 0
Pracownik.cokolwiek # 0
Czlowiek.cokolwiek = 2 # 2
Pracownik.cokolwiek # 2
# Zmienna instancji danej klasy nie jest współdzielona przez jej potomstwo.
class Czlowiek
@cos = 0
def self.cos
@cos
end
def self.cos=(wartosc)
@cos = wartosc
end
end
class Doktor < Czlowiek
end
Czlowiek.cos # 0
Doktor.cos # nil
module PrzykladowyModul
def cokolwiek
'cokolwiek'
end
end
# Włączanie modułów łączy ich metody z metodami instancji klasy
# Rozszerzanie modułów łączy ich metody z metodami klasy
class Osoba
include PrzykladowyModul
end
class Ksiazka
extend PrzykladowyModul
end
Osoba.cokolwiek # => NoMethodError: undefined method `cokolwiek' for Osoba:Class
Osoba.new.cokolwiek # => 'cokolwiek'
Ksiazka.cokolwiek # => 'cokolwiek'
Ksiazka.new.cokolwiek # => NoMethodError: undefined method `cokolwiek'
# Gdy włączamy lub rozszerzamy muduły, wykonywane są tzw. wywołania zwrotne
module PrzykladowyModul
def self.included(baza)
baza.extend(MotodyKlasowe)
baza.send(:include, MetodyInstancji)
end
module MotodyKlasowe
def cos
'cos'
end
end
module MetodyInstancji
def xyz
'xyz'
end
end
end
class Cokolwiek
include PrzykladowyModul
end
Cokolwiek.cos # => 'cos'
Cokolwiek.xyz # => NoMethodError: undefined method `xyz'
Cokolwiek.new.cos # => NoMethodError: undefined method `cos'
Cokolwiek.new.xyz # => 'qux'
Dodatkowe źródła
Polskie
Angielskie
